نقطه جوش ايزوپروپيل الكل ۸۲٫۶ درجه سانتيگراد است و با آب در ترکیب درصد ۸۸% وزني ايزوپروپانول، تشكيل آزئوتروپ مي دهد. تشكيل آزئوتروپ بدين معناست كه از اين نقطه به بعد را نمي توان با استفاده از تجهيزات تقطير جزء به جزء جداسازي نمود. ايزوپروپيل الكل بطور عمده با واكنش آب و پروپن توليد مي شود و باید به صورت مداوم یا در انتهاي واكنش از مخلوط واكنش تقطير شود.خلوص محصول حاصل از تقطير ۸۸ درصد ايزوپروپانول و ۱۲ درصد آن آب است. فرآيند سنتي خالص سازي ايزوپروپيل الكل استفاده از تكنولوژي تقطير آزئوتروپيك با حلال هاي همچون سيكلوهگزان يا ايزوپروپيل استات است اما فرايند غشايي و جذب روز به روز طرفدار بيشتري پيدا مي كنند. دليل ترجيح استفاده از تراوش تبخيري و جذب براي آبگيري از ايزوپروپيل الكل خلوص بسيار بالاي محصول است كه براي توليد ايزوپروپيل الكل گريد دارويي اهميت ويژه دارد. در تکنولوژی تراوش تبخیری مصرف انرژي كمتر از تقطير آزئوتروپيك و همچنين تجهيزات ارزانتر است. فرايند آبگيري از ايزوپروپيل الكل با استفاده از تكنولوژي تراوش تبخيري و جذب همچون فرایند آبگیری از اتانول و حتی با راندمان بسيار بالاتر انجام مي شود. دليل راندمان بالاتر آبگيري از ايزوپروپيل الكل اندازه مولكولي و كمتر قطبي بودن آن در مقايسه با اتانول است. ايزوپروپيل الكل مولكول بزرگتر از اتانول دارد پس مي توان از غشا و مولكولارسيو ۴A و حتي ۵A استفاده نمود كه شار بسيار بالاتري از غشا و مولكولارسيو ۳A دارند. همچنين به علت كمتر قطبي بودن ايزوپروپيل الكل تمايل این حلال نسبت به اتانول به نگه داشتن آب و همچنين جذب شدن در مولكولارسيو يا عبور از غشاهاي قطبي كمتر است پس در تراوش تبخيري هم آبگيري با شار بالاتر و هم با گزينش پذيري بيشتري انجام مي شود.

بازيافت ايزوپروپيل الكل ضايعات داروسازي؛

فرايند آبگيري از ايزوپروپيل الكل ضايعات داروسازي شباهتهايي با آبگيري از ايزوپروپيل الكل در فرايند توليد دارد و قطعاً بازيافت اين حلال تا گريدهاي مورد استفاده در صنعت چاپ و رنگ و رزين نيازمند تكنولوژي هايي همچون PSA‌ و تراوش تبخيري است. با اين حال عمده ايزوپروپيل الكل ضايعات داروسازي به صورت مخلوط ۵۵% ايزوپروپيل الكل به همراه ۴۰% آب و حدود ۵% حلال هايي همچون ايزوپروپيل استات و استون به علاوه مواد نافرار است. از نظر كاربردي تزريق مستقيم اين نوع ضايعات به هيچ يك از سيستم هاي PSA ، TSA و  تراوش تبخيري امكان پذير نيست. ميزان آب زياد در خوراك موجب تخريب مولكولارسيو در ستون هاي جذب و موجب تخريب غشاهاي سيستم تراوش تبخيري مي شود؛ همچنين وجود مواد نافرار و حل نشده و همچنين حلال هاي ديگر موجب تخريب غشاهاي تراوش تبخيري و مولكولارسيو در سيستم هاي TSA مي شود. لذا اين مواد ابتدا بايد توسط سيستم تقطير جزء به جزء تا حدوداً ۸۰% ايزوپروپيل الكل خالص شده و مواد باقيمانده با يكي از تكنولوژي هاي پيشنهاد شده تا ميزان آب كمتر از ۱۰۰۰ppm خالص شود.